Beklenen ve "Beklenen"e Nazire

Ekleyen: Süleyman Aras / Şair

Beklenen

Ne hasta bekler sabahı
Ne taze ölüyü mezar
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.

Geçti istemem gelmeni,
Yokluğunda buldum seni;
Bırak vehmimde gölgeni,
Gelme, artık neye yarar?

Necip Fazıl Kısakürek

“Beklenen”e Nazire*
*Üstat Necip Fazıl Kısakürek’in Beklenen adlı şiirine mütevazı bir nazire denemesidir; herhangi bir iddiası yoktur.

Hasta beklemez sabahı,
Çünkü sabır taşı çatlar.
Şeytan beklerken günahı,
Benden daha çok sabrı var.

Suçtu reddetmem gelmeni,
Yokluğunda bildim seni,
Bak, arıyorum gölgeni,
Gel artık, budur son karar.

Süleyman Aras

Tut Ellerimden

Ekleyen: Süleyman Aras / Şair

Sırat’tan incedir sevda köprüsü
Beraber geçelim tut ellerimden.
Niyet ak güvercin, vuslat gökyüzü
Beraber uçalım tut ellerimden

Gönüldeki birlik kalkandır dışa
Aldırma ayaza, yele, yağışa
Giden ilkbahara, gelecek kışa
Beraber göçelim tut ellerimden.

Birleşmek üzredir şafakla gurûp
Korku beklenilmez kapıda durup
İster zehir olsun, isterse şurup
Beraber içelim tut ellerimden.

Çağır hayallerin en ötesini
Yakından duyarsın aşkın sesini
Sonsuz mutluluğun penceresini
Beraber açalım tut ellerimden.

Hatırla kaybolan hatıraları
Elmastan ışıklı, altundan sarı
Zaman tortusundan işte onları
Beraber seçelim tut ellerimden.

Şüphe “başlangıç”tır, karar “nihayet”
Zamanı zamana etme şikâyet
Kaçmak kurtuluştur diyorsan şayet
Beraber kaçalım tut ellerimden.


Abdurrahim Karakoç

Akşam Erken İner Mahpushaneye

Ekleyen: Süleyman Aras / Şair

Akşam erken iner mahpushaneye.
Ejderha olsan kâr etmez.
Ne kavgada ustalığın,
Ne de çatal yürek civan oluşun.
Kar etmez, inceden içine dolan,
Alıp götüren hasrete.

Akşam erken iner mahpushaneye.
İner, yedi kol demiri,
Yedi kapıya.
Birden, ağlamaklı olur bahçe.
Karşıda, duvar dibinde,
Üç dal gecesefası,
Üç kök hercai menekşe...

Aynı korkunç sevdadadır
Gökte bulut, dalda kayısı.
Başlar koymağa hapislik.
Karanlık can sıkıntısı...
"Kürdün Gelini"ni söyler maltada biri,
Bense voltadayım ranza dibinde
Ve hep olmayacak şeyler kurarım,
Gülünç, acemi, çocuksu...

Vurulsam kaybolsam derim,
Çırılçıplak, bir kavgada,
Erkekçe olsun isterim,
Dostluk da, düşmanlık da.
Hiçbiri olmaz hâlbuki
Geçer süngüler namluya.
Başlar gece devriyesi jandarmaların...

Hırsla çakarım kibriti,
İlk nefeste yarılanır cıgaram,
Bir duman, kendimi öldüresiye.
Biliyorum, "sen de mi?" diyeceksin,
Ama akşam erken iniyor mahpusaneye.
Ve dışarıda delikanlı bir bahar,
Seviyorum seni,
Çıldırasıya!


Ahmed Arif

Ne İçindeyim Zamanın

Ekleyen: Süleyman Aras / Şair

Ne içindeyim zamanın
Ne de büsbütün dışında;
Yekpare geniş bir anın
Parçalanmış akışında.

Bir garip rüya rengiyle
Uyumuş gibi her şekil,
Rüzgârda uçan tüy bile
Benim kadar hafif değil.

Başım sukutu öğüten
Uçsuz, bucaksız değirmen;
İçim muradıma ermiş
Abasız, postsuz bir derviş…

Koku bende bir sarmaşık
Olmuş dünya sezmekteyim,
Mavi, masmavi bir ışık
Ortasında yüzmekteyim.


Ahmet Hamdi Tanpınar

Taş Bir Sözcük Düştü Parçalandı*

Ekleyen: Süleyman Aras / Şair

* Çeviren: Azer Yaran

Taş bir sözcük düştü parçalandı
Henüz yaşayan göğsümde.
Zararı yok, ben zaten hazırdım.
Gelirim bunun da üstesinden.
Başımda işim çok bugün:
Belleği sonuna değin öldürmek gerek,
Taşlaşması gerek ruhun
Ve yaşamayı yeniden öğrenmek.
İşte… Yazın hışırdayan sıcak soluğu
Bayram gibi sarıyor pencereyi.
Ben çoktan sezmiştim bu
Aydınlık günü ve boş evi.


Anna Ahmatova

Bir Gün Beni Ararsan

Ekleyen: Süleyman Aras / Şair

Bir gün hatırlayıp da beni ararsan
Susuz bıraktığın çöllerdeyim ben
Aklına gelirde eve uğrarsan
Bil ki artık yokum, ellerdeyim ben...

Pencere önünde gözyaşı yuttum
Gönlümü hep gelir diye avuttum
Acıyla öfkeyle sımsıkı tuttum
Koparıp yırttığım tüllerdeyim ben...

Gündüz güneşimdin geceler ayım
Şimdi kapkaranlık bir kuyudayım
Yokmuş zere kadar kalbinde payım
Bilmezsin ne hazin hallerdeyim ben

Kapanmaz bilirim aşk yaraları
Bıraktım sana tüm hatıraları
Paket paket içtim sigaraları
Etrafa savrulmuş küllerdeyim ben...

Çok geç anladım ki her şey bir yalan
Mutlu bir kaç gündü geride kalan
Sana getirmiştim bak da oyalan
Vazodaki solmuş güllerdeyim ben


Attila İlhan

Acelem Var!

Ekleyen: Süleyman Aras / Şair

Yarına hükmüm geçmez, heybemde azığım yok
Ecel pusuda bekler ve benim acelem var.
Karanlığın çiğ sesi kalkansız karşılanmaz
Çırpınır tutunacak dalı olmayan kuşlar
Benim de acelem var!

Yırtık bir paraşütle gökten atlamak olmaz
Toprak kucak açsa da düşmeden donar kanın.
Mum eriyip bitiyor, zaman deli bir rüzgâr
Son nefes ki takvimde hasadı ölü bir yaz
Ve benim acelem var!

Bir bineğim olsun ki rüzgârdan hızlı uçsun
Yeri göğe bağlasın som tevhid urganıyla.
Üstüme kar yağarken içimden tepsin bahar
Dost gönlümü ısıtsın yıldızlı yorganıyla
Benim ki acelem var!

Aynayı ayna yapan ışık ile gören göz
Tara kâküllerini çökmeden karanlıklar.
Kuş kafesten uçanda dövünmek neye yarar
Bir kez orman yanmasın neye yarar kül ve köz
Bundan ki acelem var!

Şeytanı karıştırma, hep sağlam pusat kuşan
“Biraz daha! ” diyenin avını uyku taşlar.
Yörük atlar aksamaz besmele göynüğünde
Son dergâhta yavaşlar
Ve benim acelem var!

Yarın için tapum yok, Hakk’dan gayri kapım yok!
Hamurum mayalandı ve benim acelem var!
Her şiirde ruhumu ateşlere veririm
Bir yandan balım akar, bir yandan torçum akar
Yüzü ak gitmek için bu günden acelem var!


Bahattin Karakoç

Vedadan Sonra Bir Gün

Ekleyen: Süleyman Aras / Şair

Yar...
Bir yıl oldu gideli,
Haydi, gel artık yeniden tut ellerimi,
Hiç mi özlemedin, hiç mi sevmedin sen beni?
Yoksa kuruttuk mu o "kurumaz" dediğin taze fideyi?

Yokluğun ne gül bahçesi ne de cehennem gibi,
Nasıl tarif edeyim bilmem ki?
Yokluğun varlıkla yokluk arası bir şey,
Yokluğun mutluluğun ötesindeki her şey...

Varsın…
Çünkü hissediyorum yanımdasın,
Yine her şeyimi paylaştığımsın.
Hayatımın geri kalanısın.

Yoksun...
Çünkü çoookkk uzaktasın.
Ne sesin ne ellerin ne de o güzel gözlerin var yanımda,
Varlıkla yokluk arası dedim ya.

Bitecek mi bu özlem?
Dinecek mi bu sızlayan yanım?
Yoksa hep taze mi kalacaksın?
Aklımda, anılarımda ve rüyalarımda...

Yar...
Bir yıl oldu gideli,
Anladım dönmeyeceksin hiç geri.
Ama bil ki,
Yarımsın, yârimsin ve beklediğimsin ebedi...


Ayşe

Yaşım İlerledikçe

Ekleyen: Süleyman Aras / Şair

Yaşım ilerledikçe daha çok anlıyorum
Ne büyük nimet olduğunu ah ey güzel gün
Boş yere üzülmekte mana yok, anlıyorum
Kadrini bilmek lazım artık her açan gülün
Şükretmek türküsüne daldaki her bülbülün
Yanmak da olsa artık aşk ile yaşıyorum.


Cahit Sıtkı Tarancı

Sebeb Ey

Ekleyen: Süleyman Aras / Şair

Ürperir tabiat, üfleyince rüzgârı derin gök soluğu
Ulu ses dokununca çarka
Düşer ölümün gölgesi eşyaya.

Baslar eşyada hareket kurtulmak için kendinden
Daha öteye geçmek için arınmak gibi elbiseden
Yakalar ölümsüzlüğün sonsuz ipini
Sonra ses olur
Zamanın idrak incisi ses döner, döner, döner de
Yönelir sebebe
Sebeb ey!

Sesi damarla çizer
Mutlak sözü damarda kanla çizer
Uzar bir göz ağrısının gecesi uçsuz bir nehir gibi
Bir bebeğin ilk hecesi düşer ağzından ansızın ve bulur
Sonra toprak sıkışır sıkışır tasar da renk olur tarla da
Günesin çarpılmış elçisi Van Gogh´la gelir önümüze
Portakalla yayılır karanfilde tutuşur karar kılar denizde
Renk denizde karar kılan ebedi tarla olur.
Renk başkaldırırken helezonlar çizerken ses
Som fatih su fetheder tabiatı
Döner döner dögünür eritir dağları yobaz kayaları
Daha der sığmaz kabına yönelir göğe teslim olur
Ve düşerken toprağa çağırır
Sebeb ey!

Her sabah bütün bitkiler iştahlı bir çocuktur
Emer, emer, emer toprak anayı
O sultan hazinesi o hep veren sonsuz cömert anayı
Yeşil hayat, kırmızı hareket, sarı sabır emer
Ve beyaz iman çizer sesini
Tamamlar kavisini

Sebeb ey!


Erdem Beyazıt