Sihirli Dizeler

Yar...
Bir yıl oldu gideli,
Haydi, gel artık yeniden tut ellerimi,
Hiç mi özlemedin, hiç mi sevmedin sen beni?
Yoksa kuruttuk mu o "kurumaz" dediğin taze fideyi?

Yokluğun ne gül bahçesi ne de cehennem gibi,
Nasıl tarif edeyim bilmem ki?
Yokluğun varlıkla yokluk arası bir şey,
Yokluğun mutluluğun ötesindeki her şey...

Varsın…
Çünkü hissediyorum yanımdasın,
Yine her şeyimi paylaştığımsın.
Hayatımın geri kalanısın.

Yoksun...
Çünkü çoookkk uzaktasın.
Ne sesin ne ellerin ne de o güzel gözlerin var yanımda,
Varlıkla yokluk arası dedim ya.

Bitecek mi bu özlem?
Dinecek mi bu sızlayan yanım?
Yoksa hep taze mi kalacaksın?
Aklımda, anılarımda ve rüyalarımda...

Yar...
Bir yıl oldu gideli,
Anladım dönmeyeceksin hiç geri.
Ama bil ki,
Yarımsın, yârimsin ve beklediğimsin ebedi...

Ayşe

Yaşım ilerledikçe daha çok anlıyorum
Ne büyük nimet olduğunu ah ey güzel gün
Boş yere üzülmekte mana yok, anlıyorum
Kadrini bilmek lazım artık her açan gülün
Şükretmek türküsüne daldaki her bülbülün
Yanmak da olsa artık aşk ile yaşıyorum.

Cahit Sıtkı Tarancı

Ürperir tabiat, üfleyince rüzgârı derin gök soluğu
Ulu ses dokununca çarka
Düşer ölümün gölgesi eşyaya.

Baslar eşyada hareket kurtulmak için kendinden
Daha öteye geçmek için arınmak gibi elbiseden
Yakalar ölümsüzlüğün sonsuz ipini
Sonra ses olur
Zamanın idrak incisi ses döner, döner, döner de
Yönelir sebebe
Sebeb ey!

Sesi damarla çizer
Mutlak sözü damarda kanla çizer
Uzar bir göz ağrısının gecesi uçsuz bir nehir gibi
Bir bebeğin ilk hecesi düşer ağzından ansızın ve bulur
Sonra toprak sıkışır sıkışır tasar da renk olur tarla da
Günesin çarpılmış elçisi Van Gogh´la gelir önümüze
Portakalla yayılır karanfilde tutuşur karar kılar denizde
Renk denizde karar kılan ebedi tarla olur.
Renk başkaldırırken helezonlar çizerken ses
Som fatih su fetheder tabiatı
Döner döner dögünür eritir dağları yobaz kayaları
Daha der sığmaz kabına yönelir göğe teslim olur
Ve düşerken toprağa çağırır
Sebeb ey!

Her sabah bütün bitkiler iştahlı bir çocuktur
Emer, emer, emer toprak anayı
O sultan hazinesi o hep veren sonsuz cömert anayı
Yeşil hayat, kırmızı hareket, sarı sabır emer
Ve beyaz iman çizer sesini
Tamamlar kavisini

Sebeb ey!

Erdem Beyazıt

Bir bakış ki açıyor gönül muammasını,
İki sevdalı kalbin en gizli yarasını,
Bir bakış ki kudreti hiç bir lisan da yoktur,
Bir bakış ki bazen şifa, bazen zehirli oktur.

Bir bakış, bir aşığa neler anlatır,
Bir bakış, bir aşığı saatlerce ağlatır
Bir bakış, bir aşığı aşkından emin eder,
Seven insanlar daima gözleriyle yemin eder.

Faruk Nafiz Çamlıbel